امیدی که دوباره متولد شد ـ داستان زورشاه و مهربانی هلال احمر افغانی ولایت هرات!
امیدی که دوباره متولد شد ـ داستان زورشاه و مهربانی هلال احمر افغانی ولایت هرات!
در جهانی که بسیاری از انسان‌ها در سکوت، درد و رنج می‌کشند، هنوز هم هستند کسانی که با دست‌های مهربان خود، چراغ امید را روشن نگه می‌دارند. جمعیت هلال احمر افغانی یکی از نهادهای برجسته‌ی بشردوست است که نه تنها خدمات صحی و درمانی عرضه می‌دارد، بلکه با محبت و توجه، زندگی دوباره به انسان‌ها می‌بخشد.
این داستان، حکایت رمضان است؛ پدری از منطقه جبرئیل ولایت هرات که سال‌ها با رنج و اندوه زندگی کرده است. فرزندش، زورشاه، از دوران طفولیت به بیماری روانی نادری مبتلا بود. او نمی‌توانست درست صحبت کند، آرام نداشت و از برقراری ارتباط با دیگران عاجز بود. رمضان و خانواده‌اش در پی درمان، سال‌ها به مراکز صحی در پاکستان، هند و ایران مراجعه کردند؛ اما هر بار بدون نتیجه بازمی‌گشتند. درمان‌ها موقتی بودند و پس از اندک بهبودی، وضعیت زورشاه دوباره بدتر می‌شد. تا سن ۲۵ سالگی هیچ بهبودی دائمی حاصل نشد و خانواده‌اش در ناامیدی کامل فرو رفته بودند.
در اوج ناامیدی، رمضان با مرکز نگهداری و تداوی بیماران روانی زون غرب جمعیت هلال احمر افغانی آشنا شد. این نام، همچون نوری در دل تاریکی درخشید. رمضان تصمیم گرفت آخرین امید خود را در این مرکز جستجو کند. در این مرکز، زورشاه تنها به عنوان یک بیمار دیده نشد؛ بلکه همچون انسانی ارزشمند با عزت، احترام و مهربانی مراقبت شد. تیم متخصص شامل داکتران، روان‌پزشکان، نرسان و رضاکاران با تمام توان، شب و روز برای بهبودی او کار کردند. او در کنار دوا و تغذیه مناسب، آنچه بیشتر نیاز داشت ـ مهربانی و توجه ـ را دریافت کرد.
پس از یک‌ونیم سال تلاش خستگی‌ناپذیر، نتیجه‌ای شگفت‌انگیز حاصل شد.
زورشاه که سال‌ها در سکوت و آشفتگی روانی زندگی می‌کرد، اکنون لبخند می‌زد، صحبت می‌کرد و به زندگی بازگشته بود. روزی که زورشاه همراه پدرش به خانه برگشت، رمضان با چشمانی پر از اشک گفت:
«ما فکر می‌کردیم که همه‌چیز را از دست داده‌ایم، اما این مرکز ـ این انسان‌های بزرگ ـ به ما امید را بازگرداندند.»
این تنها داستان زورشاه نیست. هر سال ده‌ها بیمار در همین مرکز دوباره سلامت خود را به دست می‌آورند. افرادی که روزی بار جامعه پنداشته می‌شدند، امروز با آموزش مهارت‌ها، به افراد مفید و فعال تبدیل می‌شوند.
جمعیت هلال احمر افغانی نه تنها در درمان بیماری‌های روانی نقش دارد، بلکه زندگی انسان‌ها را دگرگون می‌سازد و با ساختن جامعه‌ای پرامید، نقش مؤثری در بازگرداندن عزت و کرامت انسانی ایفا می‌کند.
